تقی در فروردین ماه 1341 در یک خانواده نسبتاً متوسّط دیده به جهان گشود و پس از گذراندن دوران طفولیّت در سن شش سالگی با دستان کوچک و مهربان خود از طریق فراگرفتن شغل شریف قالیبافی به کمک اعضای خانواده شتافت و در کنار دیگر برادران و خواهران زحمت کش و تلاشگرش با جدیّت و شور و شوق
وصف ناپذیری این حرفه سخت و پر مشقّت و در عین حال بسیار مقدّس را که بهترین پشتوانه برای پدر و مادر خود بود عملاً انجام داد در حالی که روزها را مشغول کار بود ولی شبانه در کلاس درس حاضر می شد و فقط می توانست دوران ابتدایی را به انجام برساند و در سن هجده سالگی در سال 1359 ازدواج کرد . حاصل این ازدواح با یک خانواده متدیّن و مؤمن انجام گرفت . فرزند پسری به یادگار گذاشت و در سال 1360 با عظمت به خدمت مقدّس سربازی از طریق نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران به انجام خدمت پرداخت .

در اوایل خدمت خود با شور و شعف و سر تا پا وجود اخلاص داوطلبانه عازم جبهه های حق علیه باطل شد و در لشکر 77 خراسان قرار گرفت و در سال 1361 در عملیّات رمضان به فیض شهادت رسید .

گفتی : بنویسید آب ...

همه نوشتیم ...

گفتی : بنویسید بابا آمد ...

همه .... همه نوشتند به جز من ! یادت می آید آقا معلم ؟؟!!

همه نوشتند بابا آمد اما من نوشتم بابا رفت ...

همیشه از همان اول که اسم بابا می آمد بغضم می ترکید و گریه می کردم .

مثل روزی که تو دیکته می گفتی و من نبود بابا را آه می کشیدم

فقط نگذارید حرف امام زمین بماند. همین!و السلام
     فرزند شهید