مشخصات شهید :  
     {نام : على ‏آقا
     { نام خانوادگى : آزادپور
     { نام پدر : على ‏اكبر
     { تاريخ شهادت : 20/2/1365
     { محلّ شهادت : ارتفاعات هزار قلّه مريوان
     { نوع عضويّت و شغل : پاسدار
     { محل دفن : گلزار شهداى امام‏زاده هلال بن على  عليه ‏السلام آران
 

زندگی نامه

 على در سال 1/7/1342 در يك خانواده مذهبى و متعهّد در آران ديده به جهان
گشود .
     دوران ابتدايى و راهنمايى را با موفقيّت پشت سر گذاشت و دوره دبيرستان او
مقارن با فرارسيدن بهارى جديد و شروع انقلاب شكوهمند اسلامى ايران بود كه در
دبيرستان شهيد بهشتى كاشان در رشته حسابدارى شروع به تحصيل نمود .
     او علاوه بر تحصيل ، به پدرش هم كمك مى‏كرد و در تظاهرات مردمى عليه ظلم
و استبداد حضورى فعالانه داشت و در اين راستا در كارهاى فرهنگى توان خوبى
داشت و يكى از مؤسّسين و اعضاى فعّال كتابخانه محلّه خود بود .
     پس از گذشت چند سال از پيروزى انقلاب اسلامى ، جنگ تحميلى عراق عليه
ايران آغاز شد ، اين‏جا بود كه تحرّك ديگرى در على به‏وجود آمد و او را بر آن
داشت كه از نظر جسمى و رزمى خود را آماده كند تا در هر مكان و هر زمان كه
رهبرش فرمان دهد ، با جان و دل لبّيك بگويد .
     على پس از فراگيرى آموزش‏هاى مقدّماتى در پادگان شهيد حجازيان قمصر ،
حضور فعّال خود را با پذيرش مسئوليّت گروه مقاومت منتظران شهادت در بسيج
آران و بيدگل نشان داد .
     على در خرداد سال 61 موفّق به اخذ ديپلم حسابدارى شد و در شهريور همان
سال با توجه به نياز سپاه پاسداران انقلاب اسلامى ، خواستار اعزام به كردستان ،
اين خطّه محروم و ستمديده شد .
     بعد از طى يك دوره آموزش نظامى سه ماهه در پادگان امام حسين  عليه‏السلامتهران به
آن منطقه محروم اعزام شد و به عنوان يكى از بنيانگذاران تيپ ويژه قدس خدمت
نمود .
     ابتدا به‏عنوان مسئول دبيرخانه آن تيپ ، سپس با توجه به شوق و علاقه وافرى
كه در كار از خود نشان داد ، فرمانده تيپ ايشان را به‏عنوان مسئول دفتر فرماندهى
تيپ معرّفى كرد .
     باز هم اين كار ، روح بزرگ او را قانع نكرد تا آن‏جا كه وى به واحد طرح و
عمليّات معرّفى و در 11/12/1363 براى گذراندن يك دوره آموزشى به تهران
اعزام شد كه پس از آموزش ، به‏عنوان قائم‏مقام طرح و عمليّات تيپ معرّفى شد و
همگام با ساير رزمندگان در عمليّات‏هاى داخلى كردستان شركت كرد .
     در سال 1364 در كنكور سراسرى شركت و در رشته كاردان فنّى برق و
الكترونيك دانشگاه شيراز پذيرفته شد ولى به‏علّت نياز جبهه به ايشان از رفتن به
دانشگاه امتناع نمود . در همان سال ازدواج كرد ولى تمام اين مواقع ، او را از هدف
الهى‏اش بازنمى‏داشت تا اين‏كه در عمليّات والفجر 9 شركت نمود و در
20/2/1365 در ارتفاعات هزار قلّه مريوان بر اثر اصابت گلوله خمپاره دشمن به
لقاءاللّه پيوست .
روحش شاد ، يادش گرامى و راهش مستدام باد

« فرازهايى از وصيّت‏نامه پاسدار شهيد على آزادپور »

     خداوندا ! تو شاهد باش كه دوست ندارم در بستر بميرم ، چراكه دوستان و
جوانان اين ملّت شجاعانه جنگيدند و به شهادت رسيدند و ما نيز كه خود را شيعه
مولاى متّقيان على  عليه‏السلام مى‏دانيم و خود را پيرو سالار شهيدان حسين بن على  عليه‏السلام
مى‏دانيم ، بايد مانند آنان باشيم .
     ما راه چگونه زيستن و چگونه مردن را از سَروَر شهيدان حضرت
اباعبداللّه‏الحسين  عليه‏السلام آموختيم كه مرگ با عزّت بهتر از زندگى با ذلّت و ستمگران است .
     اى معبود من ! توفيق فرما تا مرگ را چون ديگر ياران و عزيزان به بازى گرفته و از
اين كاروان عقب نمانيم .
     خدايا ! تو مى‏دانى كه آرزو و توقّعات انسان زياد است ولى همه اين‏ها خواب و
خيال است و خواب و خيال نيز فانى ، پوچ و بى‏محتوا است ؛ فقط آرزوهايى قابل
است كه در جهت رسيدن به لقاى تو باشد .
     اينجانب از تو مى‏خواهم كه همه رزمندگان عزيز اسلام به كربلاى اباعبداللّه  عليه‏السلام
برسند و در جوار مرقد مقدّسش عرض ادب نمايند .
     نماز را با حضور قلب و به خاطر خدا بخوانيد و روزه بگيريد و خمس و زكات
بدهيد و ياد خدا را از ياد نبريد ، زيرا كه همه محتاج و نيازمند او هستيم و اوست
بى‏نياز و در راه خدا از هيچ كوشش و كمكى مضايقه نكنيد و همواره در راه خدا
باشيد .
     در مجالس عمومى و اجتماعى خصوصا نماز جمعه و جماعت و دعاها شركت
فعّال داشته و توسّل به اهل‏بيت عصمت و طهارت  عليهم‏السلام را فراموش نكنيد .